Σε μια προσπάθεια σχολιασμού εκδηλώσεως, με τίτλο "Ομοφυλοφιλία και φύλο", η οποία θα λάβει χώρα αύριο σε αίθουσα κεντρικού ξενοδοχείου των Αθηνών βλ. λεπτομέρειες εδώ : http://www.romfea.gr/oi-biblioparousiaseis/21256-diepistimoniki-suzitisi-gia-tin-omofulofilia-kai-to-fulo
, θα θέλαμε να αναφέρουμε πολύ σύντομα και πρόχειρα τα κάτωθι, προς προβληματισμό εκείνων που επιθυμούν να μετάσχουν :
Με βάση το πρόγραμμα της ημερίδας και τις ειδικότητες των ομιλητών της, καταδεικνύεται ότι οι επιστήμες που μετέχουν (εφόσον πρόκειται για διεπιστημονική ημερίδα) είναι η ιατρική (μονόπλευρα βέβαια), η θεολογία και η νομική (χωρίς όμως ομιλία σχετική). Άρα, τελικά, οι επιστήμες που κατεξοχήν μετέχουν φαίνεται τελικά να είναι η ιατρική, με μόνη την ειδικότητα της ψυχιατρικής και η θεολογία, με ανεπίσημο όμως τρόπο. Λέμε ανεπίσημο γιατί, από την πλευρά της ιατρικής, υπάρχει μεν μια σχετική κάλυψη από έναν επίσημο ιατρικό φορέα, που μπορεί να παρέχει μία σχετική εγκυρότητα των όποιων επιστημονικών λεγομένων, όμως παντελώς μονόπλευρα από επόψεως ιατρικών ειδικοτήτων στην προσέγγιση του ζητήματος. Για την θεολογία όμως θαρρούμε πως οι Εκδόσεις «εν πλω» δεν αποτελούν την πλέον εύστοχη επιλογή, επισήμου επιστημονικού φορέα κάλυψης, παρά την προσπάθεια παρουσίασης του γεγονότος ως ένα πολύ σοβαρό επιστημονικό γεγονός.
Εφόσον και με την διοργάνωση αυτή βλέπουμε πως για μια ακόμη φορά με έμμεσο –και θα τολμούσαμε να πούμε πλάγιο- τρόπο γίνεται μια προσπάθεια «διαλόγου» της θεολογίας με την ψυχιατρική –κάτι πολύ συνηθισμένο τα τελευταία χρόνια από συγκεκριμένους «εκπροσώπους» της θεολογίας και της συγκεκριμένης ιατρικής ειδικότητος - θα θέλαμε να αναφέρουμε πως ούτε οι μεν ούτε οι δε, πληρούν τις προϋποθέσεις, τις πνευματικές πρωτίστως, αλλά και τις επιστημονικές παραπέρα, για να αποφανθούν για τα ζητήματα αυτά με τρόπο έγκυρο επιστημονικά από τη μία πλευρά και ορθό πνευματικά από την άλλη.
Και λέμε αυτό γιατί για εκείνους που έχουν ορθή πνευματικά πίστη και κατέχουν την Αλήθεια του Ευαγγελίου, όπως Αυτή ερμηνεύεται περαιτέρω μέσα από την Θεόπνευστη Διδασκαλία των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας, το πρόβλημα, το οποίο θίγεται στην εκδήλωση αυτή, έχει καθαρά πνευματικό χαρακτήρα και ο τρόπος αντιμετώπισης του σίγουρα δεν αποτελεί προϊόν ακαδημαϊκής γνώσης και εμπειρίας, αλλά ούτε και εξάσκησης επιστημονικής ιδιότητας/ειδικότητας με τους τρόπους που η όποια επιστήμη προτάσσει. Ιδίως η σύγχρονη επιστήμη.
Κατά συνέπεια δεν είναι ούτε η ιατρική ούτε η ακαδημαϊκή θεολογία και οι εκπρόσωποί τους οι πνευματικώς κατάλληλοι να αποφανθούν για τα ζητήματα αυτά. Η μεν θεολογία διότι, κατά τους Αγίους Πατέρες, ιδίως σε επίπεδο διατυπώσης Εκκλησιαστικών θέσεων και αντιμετώπισης δογματικών ζητημάτων, αποτελεί Αγιοπνευματικό χάρισμα, δηλαδή καρπό του Αγίου Πνεύματος μετά από χρόνια πρακτική άσκηση σωματική και πνευματική, με τους τρόπους που η Ορθόδοξη πνευματική εμπειρία των τόσων αιώνων προτάσσει. Όπως καθομολογείται από τους ανά τους αιώνες Αγίους μας, η όντως Θεολογία αποτελεί πρωτίστως εμπειρία και έπειτα γνώση. Και γνώση, όχι τόσο ως προϊόν ακαδημαϊκής μελέτης των επιστημονικών σχολών του κόσμου, αλλά γνώση δια Αποκαλύψεως, δωρεάς δηλαδή Αγιοπνευματικής, που έρχεται ως συνέπεια της δημιουργίας των κατάλληλων πνευματικών προϋποθέσεων για τη δωρεά και αποκάλυψη αυτή, μέσω της πρακτικής ζωής και εμπειρίας που προηγείται, η οποία εμπεριέχει και την μελέτη, αλλά σε ένα τελείως διαφορετικό πνευματικό πλαίσιο. Η πνευματική ορθότητα και εγκυρότητα της Αγιοπνευματικής δωρεάς αυτής επιβεβαιώνεται και επισφραγίζεται αφενός με την υποταγή-μαθητεία-υπακοή σε κεκαθαρμένο, φωτισμένο και ει δυνατόν θεωμένο πνευματικό οδηγό, κάτοχο και φορέα της πολύτιμης αυτής Αγιοπνευματικής δωρεάς και εμπειρίας και αφετέρου με τα αναγνωριστικά για αυτήν πνευματικά σημεία όπως αυτά έχει παραδώσει σε εμάς η ασκητική εμπειρία των Αγίων Πατέρων.
Επιπλέον και σε σχέση τώρα με την ιατρική επιστήμη, αν θα επιθυμούσαμε τη συμβολή της στην αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών, μέσα στο ορθό κατά Θεόν πεδίο που ανήκει σε αυτήν, ώστε να της αρμόζει η τιμή που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη (βλ. τίμα ἰατρόν πρὸς τὰς χρείας αὐτοῦ, Σοφ. Σειράχ, κεφ. 38), τότε θα έπρεπε οι όποιες ιατρικές ειδικότητες έχουν τέτοια δυνατότητα, να διερευνήσουν τις τυχόν υπάρχουσες βιολογικές διαστάσεις των προβλημάτων αυτών. Και λέγοντας βιολογική διάσταση εννοούμε να αποδειχθεί αν το πνευματικό αυτό πρόβλημα, με την εκδήλωση του, επιφέρει τυχόν βλάβες και στο ανθρώπινο σώμα. π.χ. νευρικό σύστημα, λειτουργία πρωκτού, αιδοιϊκού νεύρου, κολπική υγεία κτλ.
Δεν είναι δουλειά της ιατρικής να πραγματεύεται και να αποφαίνεται για τα ζητήματα της ψυχής. Αρχαιόθεν γνωρίζουμε, πως η ιατρική επιστήμη υπάρχει για να εντοπίζει και να θεραπεύει τις ασθένειες, που παρουσιάζει το ανθρώπινο σώμα. Αυτές, που μπορούν να εντοπιστούν με τα διαγνωστικά μέσα που αυτή διαθέτει και ως εκεί που τα όρια της τεχνολογίας και οι δυνατότητες του πτωτικού ανθρώπου μπορούν να εγγίσουν, καθότι η επιστήμη αυτή από τέτοιους ανθρώπους εξασκείται.
Με τον τρόπο αυτό καταδεικνύουμε, ως άνθρωποι, την αληθινή πνευματική μας καλλιέργεια και αυτογνωσία, όταν με ταπείνωση αποδεχόμαστε τα όρια των δυνατοτήτων μας και με απαλλαγμένη από κάθε εμπαθούς προελεύσεως υψηλοκαρδία, υποτασσόμαστε σε αυτά που ο Θεός έχει για εμάς ορίσει, με τους τρόπους που ο Θεός έχει ορίσει για την εξάσκησή τους, χωρίς την επιθυμία μεταπήδησης σε χώρους και πεδία που είναι σαφές ότι θα βλάψουν πνευματικά εμάς και τους συνανθρώπους μας, εφόσον κινούνται και συμβαίνουν μέσα σε ένα πνεύμα αλαζονικής υπέρβασης των πτωτικών μας δυνατοτήτων και εγωιστικής προσπάθειας ενασχόλησης με αντικείμενα, ρόλους και τρόπους που δεν μας έχουν δοθεί άνωθεν. Μάλιστα δε, πέραν του όποιου ρόλου και της ιδιότητας, με χρήση τρόπων που δεν είναι εκείνοι που έχουν οριστεί από τον Παντοδύναμο Θεό μας ως οι πνευματικά ορθοί (βλ. ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων, ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν, ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶ καὶ λῃστής, Ἰωαν. 10, α΄).
Θα μπορούσαμε πολλά ακόμη να αναφέρουμε σε σχέση με το θέμα αυτό, αλλά η αφορμή και ο καιρός είναι αδόκιμα. Επιφυλασσόμεθα για το μέλλον.
Κλείνοντας, θα θέλαμε να προτρέψουμε τον όποιο αναγνώστη αυτών των γραμμών, να ρίξει τώρα μια ματιά στο διαφημιστικό τής ανωτέρω εκδηλώσεως, με ό,τι αυτή κοσμικώς περιέχει βλ. καταβολή αντιτίμου εισόδου, έμμεση διαφήμιση προσωπικών συγγραμμάτων, πλάγια προώθηση των όποιων «επιστημονικών» θέσεων, προσπάθεια, με χρήση τεχνικών μάρκετινγκ και μάνατζμεντ, αναβιβασμού του γεγονότος σε υψηλό πνευματικό γεγονός κ.λ.π. κι έπειτα, να ανοίξει την Νέα Διαθήκη που ο Κύριός μας σύναψε μαζί μας, σε μια προσπάθεια υπέρβασης της πτωτικότητας και κοσμικότητας, του ορθολογιστικού πνεύματος, που διέπει τα πάντα πλέον στην ζωή και τους τρόπους μας, ώστε να καταφέρει με τον τρόπο αυτό να πάρει το πνευματικό του θάμβος από όλα αυτά για να το στρέψει καθ’ ολοκληρίαν στον Κύριο τής ζωής μας, τους τρόπους της ζωής Εκείνου και των Αγίων μας και να απαντήσει, εμβαθύνοντας νηπτικά στην καρδιά του, τα παρακάτω :
Υπάρχει πνευματικό πρόβλημα που να μην έχει απαντηθεί μέσα στο Ευαγγέλιο και την θεόπνευστη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων;
Έπαυσε η διαχρονικότητα της γνώσης Τους, γιατί αναπτύχθηκε ο πολιτισμός και η σύγχρονη τεχνολογία; Τώρα όλα Αυτά είναι ξεπερασμένα και πρέπει να ανατρέξουμε στους τρόπους της σύγχρονης επιστήμης, προκειμένου να μας απαντήσει πώς αντιμετωπίζονται πάθη διαχρονικά, απλώς επειδή επενδύθηκαν με τίτλους, παρελκόμενα και όρους, που κάνουν αυτά να φαντάζουν ως κάτι διαφορετικό, που χρήζει άλλης αντιμετωπίσεως;
Περιμένουμε μια τέτοια εκδήλωση ή όποια άλλη παρόμοια, να φέρει σε εμάς τις όποιες ορθές και έγκυρες πνευματικά απαντήσεις;
Πώς άραγε φαντάζουν όλα αυτά και οι τρόποι τους στα μάτια του Ουράνιου Πατέρα μας και των Αγίων μας, που έπαθαν και έχυσαν το αίμα τους για να θεολογήσουν τα δόγματα της πίστεως και τις αρχές της πνευματικής ζωής, την ασκητική εμπειρία τής Εκκλησίας μας, που αποτελούν την μόνη οδό για την όντως ζωή και καθολική, εκ πάσης βλάβης, θεραπεία μας;
Θέλεις ακόμη να πας στο Κάραβελ, για να βρεις εκεί τις απαντήσεις;
Χριστός Ανέστη!
φώτο : Γέροντας Θεοδόσιος Αγιοπαυλίτης
