Ὅταν ἡ γνώση ἀντὶ νὰ μορφώνει πνευματικὰ καρδιές, δημιουργώντας ἀκέραιους καὶ τίμιους χαρακτῆρες, ἀναπτύσσει ἐγκεφαλικὰ νόες, δημιουργώντας συνήγορους ὑπεράσπισης τῆς δαιμονικῆς ἐμπαθείας καὶ ὄργανα ὑποστήριξης τῆς κάθε προσωπικῆς ἀστοχίας, εἶναι ὁλοφάνερο ὅτι ἐξέπεσε τοῦ στόχου της. Κάποτε ἦταν δύσκολη καὶ λιγοστή, ἐκατακτεῖτο μόνο ἀπὸ τοὺς ἀληθινοὺς ἐραστές της. Ἡ δυσκολία στὴν κατάκτηση τῆς γνώσης, σφυρηλατοῦσε χαρακτῆρες κι ἔτσι, ὅταν ἔφτανε κάποιος σὲ αὐτήν, εἶχε καὶ τὴν ἠθικὴ ἀκεραιότητα νὰ τὴν ἐργάζεται πνευματικὰ ὀρθὰ μὲς στὴ ζωή. Σήμερα ἡ πρόσβαση στὴ γνώση ἔχει γίνει γρήγορη καὶ εὔκολη στὸν καθένα, χωρὶς κόπο, χωρὶς προσπάθεια σημαντική. Ὁ κάθε ἀγύμναστος πνευματικὰ ἔχει ἄνετη πρόσβαση σὲ αὐτήν. Γι' αὐτὸ καὶ ἡ γνώση δὲν ὑπηρετεῖ πλέον τὴν πνευματικὴ ἠθική. Ὁ καθένας μπορεῖ ἄνετα καὶ εὔκολα νὰ ἔχει πρόσβαση σὲ ὁποιαδήποτε πληροφορία, ποὺ κανεὶς δὲν ἐλέγχει τὴν ποιότητά της, τὴν ἐγκυρότητά της, τὴν ἀκρίβειά της. Ἔτσι ἀνακαλύπτει ὁ καθένας, εὔκολα καὶ γρήγορα, πολλὰ καὶ διάφορα ἐπιχειρήματα, τὰ ὁποῖα καὶ τὸν βοηθοῦν νὰ ἀναπαύει τὸν λογισμό του γιὰ τὴν προσωπικὴ παραμονή του στὴν πνευματική του ἀστοχία. Μπορεῖ νὰ κυρήττει καὶ δημόσια, μὲ προκλητικὴ ἠθικοπνευματικὰ ἀναίδεια τὴν "ὡραιότητα" καὶ "ἐγκυρότητα" τῆς ἀστοχίας του αὐτῆς. Ἡ συντακτικογραμματικὴ ἀρτιότητα, ἡ ποιητικὴ δεινότητα τῶν λόγων, ἡ "ὡραιότητα" τοῦ φαίνεσθαι τοῦ ὅποιου ὁμιλοῦντος, πείθουν πολὺ εὔκολα τὶς χλιαρὲς ψυχές μας, ποὺ ἀρέσκονται στὰ ἡδονικὰ σαρκοκαλλωπίσματα πνευματικῆς κενώσεως τῶν ἐξωτερικῶν αἰσθήσεων ἢ τὰ εὔηχα ἀκούσματα τῶν ἐκκομψευμένων κοσμικὰ τοποθετήσεων τῆς σύγχρονης κουλτουρολογίας. Κανεὶς δὲν ἐξετάζει τί λές, ἀλλὰ μένει μονάχα στὸ πὼς τὸ λές. Πὲς τὸ "ὡραῖα" κι ἃς εἶναι ὅ,τι νὰ 'ναι!
Μήπως φροντίσαμε νὰ εἶναι ζωντανὴ ἡ πνευματικὴ καρδιά μας, γιὰ νὰ δύναται νὰ ἀναγνωρίζει τὴν αὐθεντικότητα τοῦ ὄντως πνευματικοῦ λόγου; Ἄλλα ἔγιναν γιὰ ἐμᾶς σημαντικά. Ζοῦμε στὸν κόσμο τῆς ἐπιφάνειας, στὸν κόσμο τοῦ φαίνεσθαι. Σὲ ἕναν κόσμο ποὺ ἀξία δὲν ἔχει αὐτὸ ποὺ εἶσαι, ἀλλὰ αὐτὸ ποὺ μπορεῖς νὰ φαίνεσαι.
Ὅμως ὅσο κι ἂν πείθεται ἀπὸ τὰ ἐξωτερικὰ τὰ σχήματα ὁ κόσμος ποὺ ἔχασε τὴν πίστη τὴν ὀρθή, ἡ Ἀλήθεια εἶναι μία, ἀδιασάλευτη εἰς τοὺς αἰώνας καὶ ἰσχυρή. Κι ἂν ἡ ἀστοχία ἐκσυγχρονίζεται καὶ συνηθίζεται, ὅμως, καλοί μου, Θεὸς οὐ μυκτηρίζεται!
Τὸ μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου δὲν ἀλλάζει, ἀνάλογα μὲ τὶς συνθῆκες τῆς κάθε ἐποχῆς, ἁπλῶς κατὰ περίπτωση μιλᾶ τὴν γλώσσα της, γιὰ νὰ ἀκουστεῖ τὸ μήνυμά Του. Τὸ Εὐαγγελικὸ μήνυμα δὲν εἶναι ψηφιακὴ μηχανή, νὰ ἀλλάζει τὰ μοντέλα ἀνὰ ἔτος καὶ ἐποχή.
Ἕνα μοντέλο ἔχει καὶ ἰσχύει ἒς ἀεί! Κι ὅποιος θέλει ἂς Τὸ ἀποδεχθεῖ.
